Ik keek in de spiegel zoals ik in de afgelopen tijd vaker naar mezelf heb gekeken. ‘Ben ik dit?’ dacht ik. ‘Deze zieke vrouw?’ Ik voelde me verdrietig, maar diep van binnen ook krachtig. Door al het haaruitval zag ik dat niet terug in mijn gezicht. Nadat ik drie maanden geleden de diagnose ‘borstkanker’ kreeg, heb ik inmiddels veel stappen gezet: operatie, behandelingen en een zware chemokuur. Ik zag vooral op tegen het verliezen van al mijn lange, dikke haar. Mensen zeiden tegen me: ‘Het is maar haar. Het groeit wel weer aan’. Maar zo voelde het niet.
Ik heb mijn uitstraling altijd belangrijk gevonden, en was vastbesloten om nu ook goed voor mezelf te blijven zorgen. Ik wilde eruit blijven zien als mijzelf, niet als patiënt. Hoewel ik het begrijp dat anderen zich daar wel goed bij voelen, wilde ik liever geen mutsje of petje op mijn hoofd. Daarom besloot ik om een afspraak te maken bij Haarinstituut Nederland, waar ik al snel terecht kon voor het aanmeten van een haarwerk.
Vanaf het moment dat ik binnenkwam, voelde ik me er op mijn plek. Er hing een fijne sfeer, en daar ben ik gevoelig voor. Ondertussen verbaasde ik mij; wat is de keuze in haarwerken toch groot! De haarwerkspecialist legde mij alles rustig uit en vroeg me wat mijn wensen waren. Mijn eerste antwoord, dat ik eigenlijk liever gezond wilde zijn, slikte ik maar in. Ik legde uit dat ik het liefst iets wilde wat het beste aansloot bij mijn oorspronkelijke, eigen coupe.
Even later werden meerdere haarwerken de paskamer binnengebracht. Vooral één specifiek haarwerk trok mijn aandacht: de kleur en het model leken als twee druppels water op mijn eigen haar. Maar eerst paste ik andere haarwerken die ik ook mooi vond. Langzaam kreeg ik er nog plezier in ook: kon ik eindelijk eens zien hoe bepaalde kapsels stonden waarvan ik dat mij altijd al had afgevraagd.
Maar toen kreeg ik het model op dat ik als eerst zag. Tranen prikten in m’n ogen, gewoon van ontroering. Ik dacht: ‘Dit is mijn haar, dit is wie ik ben!’ Het model klopte: de kleur, de lengte én de coupe. Ik herkende mezelf weer: een vrouw die met vertrouwen stappen zet om te kunnen genezen. En nog steeds wanneer ik in de spiegel kijk, zie ik mezelf. Dat is heel waardevol in dit hele proces.’
Céline (46 jaar)
(I.v.m. de privacy van onze klant, is dit blog voorzien van een stockfoto)
Bent u benieuwd of we ook wat voor u kunnen betekenen? Bekijk hier meer informatie.
